به گزارش خبرگزاری فرانسه دو بررسی که روز جمعه 22 آگوست (اول شهریور) منتشر شد نشان می‌دهد که دو مورد از اولین موارد پیوند صورت دو سال پس از عمل جراحی، بسیار موفقیت‌آمیز بوده‌اند و به این ترتیب راه برای استفاده گسترده‌تر از این عمل باز می‌شود.
این اعمال جراحی در چین و فرانسه در میان معدود موارد پیشگام در پیوند صورت هستند که در آنها از بافت یک فرد دهنده برای ترمیم آسیب شدید صورت به علت سوختگی، تومور، بدشکلی یا جراحات ناشی از تصادف اتومبیل استفاده می‌شود.
علیرغم برخی از عوارض، هر دوی این بیماران هم بیشتر کارکردهای جسمی طبیعی صورت‌‌شان و هم رضایت روانی فوق‌العاده‌ای را هم به دست آورده‌اند.
هر دوی این بررسی‌ها در نشریه پزشکی Lancet منتشر شده‌اند.
گروهی به سرپرستی شوژونگ گو از موسسه جراحی پلاستیک در بیمارستان شی‌جینگ در شهر شیان چین در مورد وضعیت یک مرد 30 ساله، لی گوشینگ، که در اکتبر 2004 خرس صورت او را دریده بود، گزارش داده‌اند.
این پیوند در آوریل 2006 انجام شد و شامل اتصال شریان‌ها و وریدها و ترمیم بینی، لب و سینوس‌ها بود. [مرد چینی پس از پیوند صورت از بیمارستان مرخص شد]
این کشاورز چینی در طی این مدت دچار سه حمله حاد دستگاه ایمنی بدنش برای رد بافت پیوندی شد، اما دکترها توانستند با استفاده از استروئیدها و داروهای مهارکننده ایمنی این واکنش‌ها را مهار کنند.
این پژوهشگران در گزارش خود می‌نویسند: "این مورد بیانگر آن است که پیوند صورت می‌تواند برای بازگرداندن صورت دچار بدشکلی شدید به عنوان گزینه درمانی مطرح باشد و بیماران با این عمل می‌توانند دوباره به راحتی به جامعه بپیوندند."
دومین بررسی بر روی یک مرد 29 ساله فرانسوی انجام شده است که دچار تومور با علت ژنتیکی به نام نوروفیبروم در صورت بود، در ژانویه 2007 مورد جراحی قرار گرفته بود.
[سومین پیوند صورت جهان در فرانسه انجام شد]
این تومور آنقدر وسیع و کریه بود که او نمی‌توانست به درستی غذا بخورد یا صحبت کند، و از لحاظ اجتماعی هم منزوی شده بود.
کمتر از 13 ماه پس از این پیوند، این مرد توانست به صورت تمام‌وقت کار کند و خود را کاملا پیوسته به اجتماع به شمار می‌آورد.
دکتر لانتیری و همکارانش در مقاله خود درباره این بیمار می‌نویسند: "مورد ما ثابت می‌کند که پیوند صورت به لحاظ جراحی امکان‌پذیر است و برای تصحیح بدشکلی‌های خاص صورت کارآیی دارد."
لانتیری هشدار می‌دهد که پیگیری درازمدت برای بررسی خطرات مربوط به ردشدن بافت‌های پیوندی به دست آمده از دهندگان (آلوگرافت) به خصوص در رابطه امید به زندگی یا متوسط طول عمر لازم است.
جراحان فرانسوی، ژان میشل دوبرنود و برنارد دواشل، در مقاله‌ای در همین شماره Lancet همکاری بیشتر و تبادل اطلاعات میان تیم‌های جراحی که بر روی پیوند کامل یا نسبی صورت کار می‌کنند را خواستار شده‌اند.
این دوجراح در سال 2005 اولین پیوند صورت را بر روی ایزابل دینور،زن فرانسوی، انجام دادند.[تولد دوباره پس از پیوند صورت]
